Znajdujesz się na stronie: fejkielgallery.com > Znalezione tagi

Znalezione tagi

Wszystko o: Wystawy

  • Jacek Sroka
    Don Kichot w kuchni

    [...] Sroka należy do pokolenia artystów ukształtowanych przez ekspresjonizm lat osiemdziesiątych. Ulegając wpływom tej tendencji stworzył jednak własną , oryginalną odmianę sztuki figuratywnej. Figuracja jest najistotniejszym odniesieniem dla jego twórczości, a człowiek, otaczające go przedmioty  i  zwierzęta są ciągłym tematem jego sztuki. 

  • Wejman2Dynia2004.JPG

    Stanisław Wejman
    Dynia

    Swe 60-lecie Stanisław Wejman uhonorował dziełem niezwykłym; cyklem sześćdziesięciu grafik powtarzających jeden motyw, motyw dyni, wykreślonej w tym samym wymiarze i technice. Wielokrotność Dyni, którą zaproponował Wejman nie wyklucza jednak oryginalności. Wręcz przeciwnie, podkreśla ją.  Mamy więc 60 wyjątkowych, niepowtarzalnych dyń na sześćdziesięciolecie. Dlaczego jednak dynia? 

  • 2012z1formatowanie.jpg

    Bogdan Achimescu, Marta Bożyk, Teodor Durski, Julia Jarża, Małgorzata Niespodziewana, Monika Niwelińska, Anna Sadowska, Krzysztof Świętek, Krzysztof Tomalski
    Formatowanie galerii

    Po raz czwarty w naszym galeryjnym dwudziestoleciu próbujemy zaczynać od nowa. Inne głosy, inne ściany. W nowym miejscu parkiety przetarto na hochglanz. Ściany połyskują bielą kryjącej emulsji. Mistrz stolarski z pobliskiej Trzebuni przebił drzwi na świat. Tak oto próbujemy odzyskać interaktywność w przestrzeni miejskiej. Ten sam mistrz odpowiedzialny jest za strzelisty regał - zbiornik na galeryjne katalogi. Jak widać, przywiązujemy dużą wagę do literatury przedmiotu. Po przekątnej halsuje czerwona kanapa, obiekt najwyższej dumy. To centrum relaksu skazanych na sztukę. Wyraz dbałości o konsumenta, ale i wyjście na przeciw muzealno -galeryjnemu marketingowi. Każdy zna kanapowe rozkosze, które zapewnia dobry gospodarz od Tate Modern po Giardini. 

  • 336_orig.jpg

    Marianna Stuhr
    Grafika

    Marianna Stuhr ukończyła Wydział Grafiki ASP w Krakowie, a jej dyplom został wyróżniony przez Stowarzyszenie Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie. W roku 2011 ukończyła studia doktoranckie na ASP w Warszawie. Jest stypendystką Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2005-6,2008-10), Fundacji Kościuszkowskiej (2009) ,a także Narodowego Centrum Kultury (2012). Brała udział w miedzynarodowym projekcie graficznym "Self -Image/ fact or fiction" na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie(2005), ...

  • R1(4)[1].jpg

    Organizacja wystaw

    Galeria oferuje największy w Polsce wybór grafiki współczesnej, a także sprowadza prace na życzenie klienta. Na zamówienie organizujemy wystawy, zapewniamy fachową obsługę i doradztwo przy tworzeniu kolekcji. Oferujemy pomoc w aranżacji zbiorów graficznych dla instytucji i wnętrz prywatnych, mamy możliwość prezentacji naszej kolekcji w oparciu o katalogi i komputerowy bank danych.

  • Kubo097 bis, internet[1].jpg

    Sutemi Kubo
    Artysta drzeworytu, Sutemi Kubo

    Tematyka prac  Sutemi Kubo w równym stopniu dotyczyproblemów rodzinnych i społecznych, co i zagadnień kosmosu, gwiazd, odległych przestrzeni ikrajobrazów, klimatu i natury, zwierzecia i człowieka. Artysta podejmuje problemy wojny, ale także i muzyki, ciała i seksualności, zamiarów i słów, samotności i zwątpienia, humoru, pracy i ubóstwa - lista podejmowanych przez niegotematów wydaje się nieskończona. Do października 2012 artysta stworzył 1538 prac i nadal pełen jest pomysłów, które chciałby realizować w drzeworycie. Ten oszałamiajacy dorobek świadczy o poszukiwaniu sensu egzystencji, jest próbą zgłębienia, poprzez własne doświadczenia i zróżnicowaną praktykę artystyczną,tajemnicy istoty ludzkiej.

  • Juszczak Anna internet.jpg

    Anna Juszczak
    Cisza

    Szukam w pamięci śladu. Śladu botanicznego, śladu w drewnie, w trawie, w blasze. Zapisu wyrytego w pamięci. Czegoś co tkwi, zahacza, co uruchamia kolejne skojarzenia. Śladu jako pozostałości, śladu-zjawiska, śladu-sytuacji. Pewne ślady wyryte w pamięci chciałabym usunąć, wymazać. Zniszczyć wydrążone korytarze, tak by odcisk zniknął. Jak ślad w płycie miedzianej. Zeskrobać, wygładzić. Inne chciałabym zatrzymać. Ale jak tym pokierować? Rysuję patykiem po ziemi. Linie przecinają się. Tworzą abstrakcyjne wzory, symetryczne korytarze. Wydaje się, że wzór nic nie znaczy a jednak nasuwa na myśl pewne skojarzenia. Jest jasno. Nic nie słychać. Idealna cisza. ( Anna Juszczak, fragment tekstu pt. "Cisza")

  • Przelom II[1].jpg

    Wiesław Skibiński
    Dawne opowieści

    Fascynuje konsekwencja artystycznego działania Wiesława Skibińskiego. Rozwiązywanie, z niebywałą precyzją, kolejnych wyzwań formy. Posługując się wyrazistym i rozpoznawalnym językiem, wciąż zdaje się w nim mierzyć z sobą samym. W jego grafikach tkwi siła bezpośredniego doświadczenia. Pozorna prostota graficznego gestu zderza się z wyrafinowaną subtelnością szczegółu. Ten przełamuje jego chropowatość, ale go nie zagłusza. Nie jest jednak ucieczką w oczywistość zdobniczości. Raczej jeszcze silniej wydobywa bezpośredniość widzenia i doświadczania świata. Jest w tym zawarty wielki szacunek i zaufanie do trudu pracy, ale i samej materii, w jej czystej fizyczności.  

  • 7NEORealizm[3].jpg

    Henryk Ożóg
    Nic się nie zmienia

    Na wystawie dominują prace wielkoformatowe z ostatnich dwóch lat. Już w tym przedziale czasowym można dostrzec, jak wiele się zmienia w grafice Ożoga. Najnowszy swój cykl zatytułował Defiguracje. Nazywając rzecz po imieniu, artysta kieruje naszą uwagę na problem obecny w jego twórczości od dawna. Już bowiem od wczesnych lat 90., a może i wcześniej defiguracja była nie tylko elementem ważnym ideowo, ale i jednym ze sposobów, aby otaczający artystę świat uczynić bardziej interesującym dla grafika.

     

  • temp 61 internet.jpg

    Alfred Lenica
    Prace na papierze

    Alfred Lenica (1899–1977) z wykształcenia skrzypek, jak wielu wybitnych współczesnych twórców malarstwo studiował poza kanonem akademickim. W swych pracach nawiązywał do kubizmu, a następnie do surrealizmu, do którego odwoływał się w całej swojej twórczości. Pierwsza połowa lat 40. przyniosła zwrot w twórczości Lenicy, być może wówczas zadecydował o porzuceniu muzyki na rzecz malarstwa. Niewielkie prace na papierze z okresu wojny pokazują jego poszukiwania w sposób naturalny zmierzające ku abstrakcji. Nie był w tych poszukiwaniach odosobniony, prowadzili je inni młodzi artyści: Tadeusz Kantor, Jerzy Kujawski Tadeusz Brzozowski, Jerzy Skarżyński. Spotkanie z nimi okazało się bardzo inspirujące.

  • P1150821 internet.jpg

    Jacek Sroka
    Retrospektywa i perspektywa rysunku

    Rysunek Jacka Sroki, artysty renomowanego, pokazywany jest rzadko. Niesłusznie, jest bowiem narzędziem poznawczym artysty, a także przestrzenią nieskrępowanej wolności, choć trudno uskarżać się na jej brak w malarstwie czy grafice Sroki. I choć nie spełnia roli szkicu, często to właśnie rysunek jest pomysłem dla grafiki i malarstwa. W latach 80. w dużym stopniu określał obie dyscypliny. Przypominają o tym obecne na wystawie Głowy. Teatralne, czerpiące z wielu źródeł wyobraźni i horroru, niczym bujne alegorie Arcimbolda, czasem przypominają też bardziej uproszczone głowy Jerzego Panka. Ich dekoracyjność, ornament to, być może, spadek po młodzieńczych pasjach (rysunki Indian), ale i  wczesne rozpoznanie epoki tatuażu i irokeza. Trudno też oprzeć się wrażeniu, że są wyrazem szyderczej, a może i terapeutycznej reakcji artysty na lata stanu wojennego.

  • DSC02304 bis.JPG

    Anna Sobol-Wejman
    Sens i zmysły

    Odbitki Siedzących nie mają nakładu, są unikatami i uległy rozproszeniu, zasilając kolekcje na całym świecie. Paradoksalnie ich odradzającą się tożsamość zapewniają matryce, których jest już ponad sto i ciągle przybywają nowe. To twardy dysk pamięci i wrażliwości artystki, jej „dziennik życia wewnętrznego”, do którego powraca i który domaga się ponownego zagospodarowania. Anna Sobol-Wejman znajduje na to sposób. Niektóre, znane z przeszłości prace drukuje ponownie, tym razem parami dając im, tym samym, drugie życie. Wybiera najbardziej abstrakcyjne, znakowe, oszczędne w kolorze. Więcej w nich oczyszczenia, geometrii, minimalizmu. Czasami postac siedzącej znika zupełnie. Emocje sprzed kilku lat powracają jednak jak destylat historii, tworząc nowe związki.

  • front.jpg

    Władysław Pluta
    Sitodruki

    Prace artysty z lat 2014-2015, które prezentujemy na dzisiejszej wystawie są pogłębieniem wcześniejszych eksperymentów , dalszym odkrywaniem wzajemnej zależności między literą a obrazem. W najnowszych sitodrukach Pluty litera nadal jest konstytuującym elementem obrazu, jej relacje z realnym przedmiotem, który desygnuje, stają się jednak coraz bardziej źródłowe i elementarne. Pluta, mistrz kreatywnej typografii, poszukuje pierwotnego związku miedzy znakiem litery a rzeczywistością, z której wyrasta i którą opisuje. Wierzy w ich głębokie sięgające pierwotnych form powiązanie.

     

  • Wystawy

  • Dodaj link do:
  • facebook.com