Fasady i Miasta (grafika)

Dyscyplina geometrii, precyzja wykreślania pionu i poziomu, zapewne jako alternatywa bardziej spontanicznych możliwości rysunku, od dawna pociągały Zbigniewa Biela. W pełni jest to widoczne w uzupełniającym Miasta cykluFasady. Iluzoryczne ściany-atrapy podejmują grę na granicy przestrzeni otwartej i zamkniętej, płaskości i głębi, organizacji i przypadku. Ale cykl ten stawia pytanie nie tylko o trzeci wymiar i status bycia miedzy architekturą, a post-architekturą. Jest precyzyjnym podsumowaniem problematyki ważnej dla Biela od dawna: relacji pomiędzy graficznym śladem, ornamentem, znakiem i ich funkcjonowaniem w różnych wymiarach przestrzeni. Jest też pytaniem o język grafiki warsztatowej w czasach wszechobecności elektronicznych mediów. Pokazem jego autonomicznych możliwości, a zarazem granic interpretacji. Co najciekawsze, te jak najbardziej aktualne pytania stawia artysta zajmujący się na co dzień odsłanianiem i utrwalaniem przeszłości. Okazuje się, że na poziomie bogatej w refleksję symulacji - dotyczy to w równym stopniu Biela konserwatora, co i Biela grafika - dystans miedzy przeszłością a współczesnością gwałtownie się zmniejsza. Punktem odniesienia nie jest już historia, lecz generujący idee, uwolniony od funkcji reprodukcyjnych rysunek. (Jan Fejkiel, fragment wstępu do katalogu wystawy Zbigniewa Biela pt. Fasady i miasta).

Wystawa: 25 I - 8 II